چرایی استعفای شهردارتهران

طی جلسه غیررسمی که با حضور اعضای شورای شهر تهران و شهردار برگزار شد، محمدعلی نجفی همچنان اصرار بر استعفا داشته و اعضای شورای شهر هم با استعفا به شدت مخالفت کرده‌اند. هرچند تصمیم‌گیری به جلسه رسمی که هفته آینده برگزار می‌شود، موکول شده اما آنطور که خبرها از شورا می‌رسد با این استعفا موافقت نمی‌شود. انگیزه استعفا طبق اعلام خود آقای نجفی بحث بیماری تلقی شده که اعلام کرده‌اند به این دلیل استعفا می‌کنند اما نظر شورا عمدتا مسائل دیگری مطرح است و برخی از اعضای شورا صراحتا بحث برخی فشارها را بر آقای نجفی اعلام می‌کنند. نظر محافل بیرون از شهرداری و اکثر افرادی که در شهرداری هم مشغول به کار هستند هم همین است که شهردار تهران تحت تاثیر فشارهایی قرار دارد. هرچند با توجه به آنچه خودشان هم اعلام کرده‌اند، بحث بیماری هم مطرح است اما این موضوع آنقدر حاد نیست که مانع از مسئولیت‌شان در سمت شهردار تهران باشد و درواقع بعد از طی یک مرحله درمانی می‌توانند به کار خود در شهرداری ادامه دهند و در این مدت امورات را به یکی از معاونان خود محول کنند که موقتا تا زمان بهبودی وضعیت جسمانی‌شان کارها انجام شود. به هر حال بحث بیماری آقای نجفی از طرف محافل سیاسی چندان جدی تلقی نشده و محافل سیاسی عمدتا فشارهایی که بر آقای نجفی وجود دارد را عامل اصلی استعفا تلقی می‌کنند. گرچه خود آقای نجفی بحث استعفا را به دلیل وضعیت جسمانی‌شان عنوان کرده‌اند اما محافل سیاسی و به‌خصوص اصلاح‌طلبان بحث فشار جریان سیاسی رقیب را عامل اصلی استعفا تلقی کرده‌اند و به همین دلیل هم اعضای شورای شهر در مقابل استعفا مقاومت می‌کنند چون این نگرانی وجود دارد که با استعفای شهردار این فشارها همچنان بر شهردار بعدی هم ادامه پیدا کند و وجود داشته باشد. درواقع هدف این فشارها یک فرد خاص نیست بلکه هدف یک جریان سیاسی و بحث تقابل است. جریان سیاسی خاصی که در انتخابات شورای شهر 96 برنده نشده و به رقیب باخت، با توجه به ابزارهای قدرتی که در اختیار دارد یکسری فشارهایی را وارد و اعمال می‌کند. در مجموع هویت فکری سابق حاکم بر شهرداری نمی‌خواهد هویت جدید حاکم بر شهرداری را بپذیرد و هویت صاحب رای را به رسمیت نمی‌شناسد و در برابرش مقاومت می‌کند. برای جریانی که در گذشته حاکم بر شهرداری بوده و 14 سال شهرداری تهران را در اختیار داشته، ظاهرا دشوار است که به این سادگی شهرداری تهران را به رقیب واگذار کند و تسلیم رای مردم شود. درواقع آنچه می‌بینیم به نوعی مقاومت در مقابل رای مردم است که البته این مقاومت در برابر رای مردم را فقط در شهرداری تهران شاهد نیستیم بلکه این مقاومت در مقابل رای مردم را در مورد رئیس جمهور هم شاهدیم. در مجموع جریان مقابل جریان اصلاحات، نمی‌خواهد هویت اصلاح‌طلبان را در مقام حاکم بپذیرند. گرچه اصلاح‌طلبان با رای مردم انتخاب شده‌اند اما جناح رقیب با فشارهای مختلف به انحای گوناگون و با استفاده از اهرم‌هایی که در اختیار دارند، تلاش می‌کنند هویت فکری که رای آورده و انتظاراتی که مردم دارند، برآورده نشود. درواقع هدفشان از این کار ایجاد نوعی سرخوردگی در میان رای دهندگان و حامیان جریان اصلاحات است. هدف آنها در مجموع ناامید کردن حامیان جریان اصلاحات از این جریان است و فشارها را با این هدف وارد می‌کنند و نمی‌خواهند تسلیم رای مردم شوند و رای مردم را بپذیرند. به همین خاطر است که اعضای شورای شهر اصرار بر این دارند که نباید تسلیم فشارهای وارد شده شوند و با استعفای آقای نجفی هم مخالف هستند. درواقع نگرانی اعضا این است که فرد بعدی هم به همین وضعیت دچار شود لذا با توجه به ضرورت پاسخگویی به رای مردم اصرار بر این دارند که در مقابل این فشارها مقاومت کنند و تسلیم نشوند. هدف واقعی این فشارها این است که پیروزی رقیب را بر کام رای دهندگان تلخ کنند و مانع از تحولاتی شوند که مورد انتظار رای دهندگان است و در این راستا تلاش می‌کنند. همانطور که برای ناکام ماندن دولت تلاش کردند، برای ناکام ماندن شهرداری تهران هم سنگ‌اندازی می‌کنند. به عبارت دیگر آنها با رای مردم مشکل دارند و نمی‌خواهند تسلیم خواست و رای مردم شوند.
* استاد دانشگاه